Niet bij me

Niet bij me

Als de dag
me terloops wekt
ben je niet bij me.

Als de dag
me omhelst
als een dronken familielid
op een bruiloft,
en ik elke intimiteit ontwijk,
denk ik aan jou,
maar ben je niet bij me.

Als de nacht
me ontvangt
zonder me aan te kijken
als een slaperige hospita,
en ik binnenstuimel,
nog steeds niet gewend
aan de drempel,
ben je niet bij me.

Dat is het wel.
Ik kan het niet anders zeggen.
Woorden ontsnappen me
als herinneringen,
zoals altijd
als je niet bij me bent.