Wat niet loog

Wat niet loog

Wat niet loog in mij
was de slag
van moeders bloed
in elke ader
en de klop
van haar hart.

Haar kreet,
die van vader,
en mijn snak naar adem
net boven water -
ons eerste lied
samen en apart.

Alles werd gewist,
onbevlekte dader.
Later raakten
alle woorden
dagelijks vager
in taal verward.

Nog spartel ik terug,
stroomopwaarts
in mijn geheugen,
en raak ik dieper,
dichter en nader
tot die start.