zaterdag 10 januari 2015

De open dag

De open dag


1 (avond)


Het vergezicht
een vergezochte avond.
Zo heb ik er nog veel te goed.
De honger vertrouwd,
ik ben niets van plan.

Het wemelt stilte.
Alleen zijn met mezelf
is het geluid
van de snelweg buiten,
het went.

Ik ben nog nooit
zo ver weg geweest,
doorregend,
tussen verwaaide muren,
stagnerende verveling,
duisternis de keerzijde.

Ik weet niet meer
waar ik ben.
Ze vragen me
waar ik vandaan kom,
wat ik kom doen.
Ik weet geen antwoord.
De waarheid,
een straal ijswater,
splijt mijn hersens
en ik ben nog niet ver genoeg.
Ik vergat pen en papier.


2 (nacht)


Ik heb afstand,
eiwitte stilte en
langzame vooruitgang
als gletsjer in me,
en lees het dansend braille
van de straatverlichting.

Ik wil ademhalen
tot levenshouding verheffen,
allesomvattend
in ontvankelijke longen.

Een zelfportret
belaagt de kaders
van wat ik denk.
Bij voorbaat achtervolgd
door mijn sporen,
wacht ik actief
op wissende regen.


3 (ochtend)


Een opgaande zon
draait zich los uit dromen.
Ik dwaal door open deuren
de dag in,
een beklemmend schilderij,
lege omlijsting.

Slopende huizen
en warrige straten.
Hier verstrijkt de tijd
zonder strijd
of meetbare noodzaak,
een doelloze drijfjacht.
Hier komt beweging als
een voortdurende gewoonte.


4 (dag)


Hier hoort een rivier
van woorden de stromen,
oeverloos.
Ik ken elke zinswending
al was ik hier nooit eerder.

Zonlicht sijpelt
door alle poorten
van mijn zinnen,
doordrenkt mijn taal
en wordt echo,
spiegelbeeld.

Stilleven.
De wind laat sporen na,
de zon droogt mijn kleding.
Ik knik naar
de lege handen
van wuivend graan.
Opvlammende bloemen,
al dat eenzame vuur
zonder verlangen.

Stil even.
Ik sta op de schedel
van mijn bestemming
en heb geen bereik.
Hier hoort een rivier,
waarom loop hier geen rivier,
de oceaan wacht.


5 (avond)


Een punt wordt lijn
wordt cirkel wordt bol wordt
punt.
Ik schets en voltooi regenbogen
tot koepels om mijn ogen,
keer weerom
in alle kleuren denkbaar.

Elk moment is een begin
en een even vernietigend einde.
Uit de kiem van een idee
ontspruit een gedachte,
groeit een bloem,
een voedende vrucht
met pit.

Ik was in een nacht,
nu ben ik
met gesloten ogen
in een open dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten