Overdracht
Dwaas. Ik wilde
niets en niemand nodig hebben.
Een ochtendbries
over een leeg weiland
houdt wuivende berken stil.
Ik doe het steeds weer
en telkens anders.
Niets en niemand
neemt mij waar.
Motregen wist de sporen.
Ondanks zoeken
bleef het verlangen tastbaar,
naar iets dichterbij
dan dat.
De sperwer op de omheining
negeert mij,
niet de prooi.
Deze afwijking
wordt van stenen
op mensen overgedragen.
21 januari 2015
Miranda La heeft je genoemd in een reactie in Online schrijverscafé. 'Beste Hans, jouw 'Overdracht' is door het groepsbeheer verkozen tot sPEAKTIp, en staat tijdelijk als vastgezet bericht bovenaan. Gefeliciteerd en graag gelezen.'
BeantwoordenVerwijderen