Ontslagen uit het kuuroord
Begin opnieuw.
Ik vulde mijn dagen
(hij vulde zijn dagen)
met holle momenten
en blanco ogenblikken.
Ik daagde de dood
(hij daagde de dood)
en slaagde.
Hij wist niets
wat hij wiste,
hoeveel hij niet wist.
Er was veel gewenning
en weinig kuur.
Ik keek naar buiten
als naar een aquarium.
De schilder leerde kijken
de beeldhouwer voelen,
de dichter luisteren.
Ik was in een nacht
en deed iets wits,
(hij deed iets wits)
bleef soepel en troebel,
en ontsloeg gedichten
te vroeg.
Toen viel alles open
wat ik dichtte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten