Alle taal die ik zal leren
Alle taal die ik zal leren
zal me in mezelf keren,
als een boom me wentelend,
rondom de kruin tollend
in een stormdag.
De maan trekt me terug
naar de sterren,
erkent liefde noch geweten,
mijn bloed welt tot vloed,
slinkt tot eb.
Mijn lief hoorde alles eerder;
in alle taal die ik herhaal
spatten woorden uiteen,
en verdwalen, ontheemde duiven,
dakloos.
De wandklok draait naar het einde,
telt mijn waarde niet in geld
maar in de liefde die ik gaf.
Mijn armen beschermen
veel te kort.
Kennis verplicht tot niets.
Wat moet zonlicht
zonder mijn ogen.
Alle taal die ik zal leren
zal me in mezelf keren
en nooit meer terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten