Houdbare woorden
Een pronkpauw
tussen overdreven mussen,
een schijnwerker
tussen arbeiders,
gekooid in zijn tempel.
Hij denkt met de wind mee,
vandaag.
Hij graaft verder
onder mijn muren,
verhoogt huur en drempel,
legt beloftes vast,
nietszeggend onderschreven,
de woorden houdbaar.
Een ambtelijk gebaar,
alleen nog de mantel
van een ceremonie.
In functie,
uit gewoonte, meer niet.
Hij telt zijn dagen af
en beslist over mijn toekomst
in een pennenveeg
met stempel,
onhoudbaar.
12 februari 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten