Ze brengen het terug
Ik walg van de wachtkamers
waarin ik verzeild raak
als ik schrijf over vrijheid,
telkens weer.
Ik weet dat ik ze zelf bouw.
Vanmiddag keek ik naar
overvliegende vogels
achter in de brandende tuin,
en ik hoorde de afstanden
die ze overbruggen.
Hun legers overmannen me,
marcheren over me heen.
Ze willen nooit weten wat ik wil,
strijken neer
waar ik ze niet zie.
Ze brengen het terug
in eindeloos lange processie
wachtend aan de voordeur,
zwijgend als kaarsen.
Ze brengen het terug,
loze woorden over vrijheid,
afgewezen kruimels.
Ik delegeerde de aantekeningen
aan een tafelblad.
Ze brengen het terug,
en ik zit ermee.
Ik weet dat ik ze zelf lok.
16 februari 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten